Karate is een Japanse vechtkunst en kent vele verschillende stijlen.
De mensen die de weg van het karate hebben gevonden bewandelen een zeer interessante weg. Wat boeit de man of vrouw nou eigenlijk? Voor iedereen is dat verschillend.
Wat zult u hier vinden?
Het is niet de bedoeling van de site om te vertellen wat de waarheid of essentie van het karate nu eigenlijk is. Wel zal de site een beeld geven over de geschiedenis van het karate. Op deze site willen we informatie geven over de verschillende invalshoeken van het karate. Welke stijlen bestaan er en hoe zijn ze ontstaan. Er zijn veel beoefenaars van het karate. Dus zijn er ook vele stijlen en wegen. Kijk maar eens op het internet. Iedereen denkt wel te weten hoe het zit.
Nee, de site heeft niet het voornemen om te vertellen hoe het echt zit. We willen graag dat mensen hun eigen verhaal over karate vertellen. Wie weet zijn er wel mensen die informatie hebben over het karate die tot op heden nog niet aan de orde is geweest. We willen mensen graag op weg helpen om de informatie te vinden die ze willen hebben.
Wat is nu karate?
Het karate dat wij tegenwoordig kennen is een zelfverdedigingskunst uit Japan. Het heeft zijn wortels op het eiland Okinawa liggen, maar is vooral beïnvloed door China. Er zijn karateka’s die het traditionele karate beoefenen, vooral het lopen van kata en het uitvoeren van kumite’s en er zijn karateka’s die wedstrijden doen. Karate betekent lege hand en karate-do betekent de weg van de lege hand. Do kan trouwens op verschillende manieren worden uitgelegd. Het kan ook worden vertaald als leerweg, lespad, lering en reis. Het kwam pas na de oorlog in gebruik.
In het karate maakt men bij verdedigingen en aanvallen gebruik van de stoot ,-hand technieken, standen en traptechnieken. Hierbij is van belang dat men tijdens het uitvoeren van de technieken Kime toepast.
Waarom do achter het karate?
Do (de leerweg) werd pas na de tweede Wereld Oorlog ingevoerd. Hiervoor was dit helemaal niet aan de orde. De geallieerden ontdekten de grote invloed van de krijgskunsten op de soldaten en het leger. Als eerste werden alle krijgskunsten verboden, behalve karate. Veel Amerikaanse soldaten beoefenden karate na de oorlog op Okinawa. Hierdoor kreeg het karate ook de voorsprong om zich over de wereld te verspreiden. Maar langzamerhand werden door de jaren heen de andere krijgskunsten weer toegelaten. Wel werd nu do toegevoegd. De Japanners gaven nu de indruk dat er over een sportvorm gesproken kon worden. De Amerikanen hadden de indruk dat het wel goed zat. In de ogen van de Amerikanen waren het geen krijgskunsten meer, maar sporten.
De waarde voor het Japans militarisme
De Japanners ontdekten in de beginjaren van de vorige eeuw de waarde van karate en andere krijgskunsten om mensen te trainen. Ze ontdekten dat het karate en andere vormen heel goed waren in te passen in hun onderwijssysteem. Wat begon op Okinawa als een hervorming om het onderwijs te verbeteren groeide in de jaren daarna in heel Japan uit tot een strak trainingssysteem. Het werd duidelijk dat de toekomstige generatie kinderen veel fanatieker werden opgeleid. Voor het Japans militarisme was dit een goede ontwikkeling. Al voordat burgers het leger ingingen waren ze al voorbereid op het leger. Maar kon men overzien welke gevolgen het in de jaren van de oorlog zou gaan krijgen. De vernietiging, het lijden, de verwoesting en de ellende van velen.
Geschiedenis
Laten we beginnen met het eeuwen oude verhaal over een monnik die uit India kwam en zo de basis legde voor het Chinese Shaolin (Japans: Shorin). Bodidarmha of Daruma zoals hij genoemd wordt beoefende een Zen vorm die zeer moeilijk was voor zijn volgelingen. Het putte de leerlingen zowel geestelijk als lichamelijk helemaal uit. Er waren veel leerlingen die opgaven en weg gingen. Bodidarmha besloot daarop om zijn leerlingen te onderwijzen in “de onschendbaarheid van lichaam en geest”, de basis van het Chinese Kempo. Dit waren gewoon oefeningen om het lichaam sterk en gezond te houden.
Men mag aannemen dat het moderne karate is beïnvloed door een groot aantal bestaande vormen van ongewapend vechten. Het land wat hier het meest van invloed in is geweest is China. Okinawa heeft door de eeuwen altijd in contact gestaan met China. Ten tijde van de Sho koningen werden er ook ambassadeurs naar het Keizerlijk hof gestuurd. Dit was heel gebruikelijk. Er waren ook veel anji uit Okinawa die mochten studeren aan het Keizerlijk hof. Verder waren er ook de handelsroutes en migranten. Dus mag men aannemen dat verschillende vormen van Shaolin Kempo zo hun weg naar Okinawa vonden.
In de eeuwen voor achttienhonderd heeft het men over Ti op Okinawa, dit werd vooral beoefend door de Riukyu koningen en de anji (edelen) van Okinawa. Ondanks dat men op Okinawa ook een geheel eigen vorm van Kempo kende, namelijk Shuri-te of Bushi-te werd de verdere ontwikkeling van het karate op Okinawa sterk beïnvloed door Shaolin.
Er wordt over Tode gesproken rond eind achttiende eeuw of begin negentiende eeuw. Een Chinees met de naam Kusanku of Koso Kun liet in die periode zijn Chinese boks en worstelvaardigheden aan een opgetogen publiek op Okinawa zien. De introductie van Tode kwam verder ook tot ontwikkeling door Okinawanen die Chinees boksen gingen studeren in China. Vooral de streek Fuzhou in het zuiden van China was veel in trek. Tode wordt uitgelegd als Chinese hand.
De verschillende stijlen
Hieronder worden een aantal stijlen binnen het karate opgenoemd. Het zijn niet alle stijlen, maar vooral de bekendste.
– Shotokan
– Goju ryu
– Kyokushinkai
– Wado ryu